Persoonsalarmering: Hoe werkt het. Persoonsalarmering

Bij alle systemen komt er in de woning een kastje en krijg je één of meerdere drukknoppen. Afhankelijk van het systeem dat je kiest gebeurt er na het indrukken van de knop het volgende. Persoonsalarmering

1. Er worden direct een aantal personen uit je netwerk gealarmeerd. Bijvoorbeeld buren, familie of vrienden.
2. Er wordt verbinding met een meldkamer gelegd waarbij de meldkamer vraagt wat er aan de hand is.

Wat je kiest hangt van je persoonlijke situatie af. Heb je een goed netwerk van mensen die bij je in de buurt wonen dan is optie 1 een prima keuze.

Heb je geen netwerk dan ben je op optie 2 aangewezen. Hierbij stuurt de meldkamer een verpleegkundige op pad waarbij de praktijk leert dat je met optie 1 sneller hulp hebt dan met optie 2. Dit komt o.a. door het tekort aan verpleegkundige.

Daarnaast speelt de prijs ook een rol. Alarmeren via een meldkamer kost 3 – 5 keer zoveel als direct je netwerk alarmeren.

Personenalarmering: De sleutel. persoonsalarmering

Hulp moet, als je zelf niet open kan doen natuurlijk wel binnen komen komen.

Als je mensen uit je netwerk alarmeert is dat meestal geen probleem. Omdat dit mensen zijn die je kent geef je ze met een gerust hart een sleutel.

Bij alarmering via een meldkamer is dat anders en afhankelijk van de eisen van de zorgverlener. Op hoofdlijnen zijn er twee mogelijkheden.

• Naast de voordeur wordt een sleutelkluisje geplaatst. Hiervoor worden extra kosten in rekening gebracht. Omdat dit voor iedereen (ook criminelen) zichtbaar is maakt het de woning wel inbraak gevoeliger. Daardoor juicht de politie dit niet toe.
• De zorgorganisatie hangt de sleutel op een centraal sleuteladres in een van hun tehuizen. Omdat de verpleegkundige die dan eerst moet halen werkt dat wel tijd vertragend.